Autyzm
Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju dziecka. Oznacza to, że u dotkniętych nim dzieci obserwuje się objawy nieprawidłowego funkcjonowania we wszystkich obszarach rozwoju. Pierwsze symptomy autyzmu pojawiają się bardzo wcześnie, często już u kilkunastomiesięcznych niemowląt, ale zawsze są widoczne przed ukończeniem przez dziecko 3 roku życia.
Bywa i odwrotnie – w początkowym okresie życia mogą nie wystąpić żadne niepokojące czynniki, a pierwsze sygnały o autyzmie pojawiają się po 12 miesiącu życia.
Każde dziecko może prezentować bardzo różny obraz funkcjonowania Nasilenie poszczególnych objawów może być skrajnie silne, lub czasem (niestety znacznie rzadziej) bardzo dyskretne i ledwo zauważalne. Ponadto im starsze dziecko tym więcej można zaobserwować w jego zachowaniu zaburzeń wtórnych, będących konsekwencją autyzmu. Wszystko to sprawia, że wychowywanie dziecka autystycznego jest niezwykle trudnym zadaniem dla rodziców. Często czują się oni bezradni i pozostawieni samym sobie. To poczucie zagubienia i bezradności wynika również z faktu, że przeważnie rozwój ich dziecka przebiegał przez pewien czas prawidłowo, a niepokojące objawy były bagatelizowane przez otoczenie.
Większość dzieci z autyzmem chce być uspołeczniona jednak dzieci te nie wiedzą jak to osiągnąć. Mogą one rozpoczynać spotkanie z innymi dziećmi niewłaściwie np. od uderzenia ich. Twarda i gwałtowna zabawa staje się zbyt twarda, gdyż dziecko autystyczne nie zdaje sobie sprawy z wpływu swojej siły fizycznej na innego człowieka. Dzieci autystyczne bywają niechcący agresywne. Niektórym może podobać się ranienie innych po prostu ze względu na uwagę i wpływ jaki osiągają, bez zrozumienia szkód jakie wyrządzają.
Sygnały autyzmu
Niestandardowa zabawa zabawkami (częściej je rozkłada niż się nimi bawi), trudności w budowaniu relacji z innymi dziećmi, nadaktywność lub pasywność, nieadekwatny płacz lub śmiech, niezwykłe przywiązanie do przedmiotów, brak mowy lub duże trudności, nieświadomość zagrożeń, brak akceptacji zmian, nad i podwrażliwość na dźwięk i światło, opór przy nauczaniu, odrzuca kontakt cielesny, nadmierne zainteresowanie jakimś przedmiotem (dziedziną) obsesja, brak kontaktu wzrokowego bądź bardzo krótki kontakt wzrokowy, wyraźna niewrażliwość na ból, echolalia(powtarzanie słów lub zdań), chwiejność nastroju, napady złego nastroju bez powodu, brak empatii, zamyśla się „patrzy przez osobę”, "fałszywa głuchota", zachowuje się autoagresywnie, zaburzenia snu, tiki występują w postaci trzepotania rąk przy podnieceniu, ściskania lub lizania dłoni, przebieraniu palcami, skręcaniu włosów, wykręcaniu palców.
